dokładnych metod
Encyklopedia PWN
podstawowa metoda hodowli roślin;
metoda analizy cząstek naładowanych, polegająca na wyznaczaniu ich pędów oraz segregacji tych cząstek wg ich pędów za pomocą pola magnet.;
stereotomia
w budownictwie umiejętność wykonania z kamienia lub kształtek ceramicznych elementu bądź ustroju konstrukcyjnego murowanego — na ogół skomplikowanego, takiego jak łuk, łuk przyporowy, żebro lub powłoka sklepienna, powłoka kopuły, strop kasetonowy, maswerk okienny, przypora, bieg schodowy, albo ciesielskich węzłów połączeniowych elementów konstrukcji drewnianej.
[gr.],
instrument geodezyjny stosowany w tachimetrii, rodzaj teodolitu wyposażonego w dalmierz;
tomografia pojedynczego fotonu, SPECT (ang. Single Photon Emission Tomography),
metoda tomografii, w której wykorzystuje się selektywnie zgromadzone w narządach i tkankach radiofarmaceutyki emitujące fotony gamma;
hierarchiczny układ przyrządów pomiarowych służących do pomiarów określonej wielkości fizycznej, uporządkowany wg kolejności i dokładności odtwarzania i przekazywania jednostki miary tej wielkości od przyrządów pomiarowych o większej dokładności do przyrządów mniej dokładnych.
